به نقل از «امتداد نیوز»

بهبود مستمر عملکرد بیمه تعاون با استقرار زنجیره ایزو

تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۷۵۰۳۴

امتداد - شرکت بیمه تعاون که اواخر سال ۱۳۹۹ موفق به دریافت گواهینامه ایزو ۳۱۰۰۰ شده بود، اکنون توانسته است این گواهینامه را تمدید کند.

به گزارش پایگاه خبری امتداد ، «رضا درخشانی»، مدیر ریسک شرکت بیمه تعاون و دانش آموخته دکتری مهندسی صنایع، معتقد است تمدید این گواهینامه برای شرکت بیمه تعاون و همه کسانی که به شکلی با این شرکت همکاری دارند، از اهمیت زیادی برخوردار است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گفت و گو با درخشانی در این باره را بخوانید

شرکت بیمه تعاون تا کنون چند گواهینامه ایزو دریافت کرده است؟

شرکت در سال ۱۳۹۹ برای نخستین بار گواهینامه ایزو ۳۱۰۰۰ مرتبط با مدیریت ریسک را دریافت کرد، ولی پیش از آن گواهینامه های ایزو  ۹۰۰۱ مرتبط با سیستم مدیریت کیفیت، ایزو ۱۰۰۰۲ در زمینه رسیدگی به شکایات مشتریان و ایزو ۱۰۰۰۴ مرتبط با ارزیابی رضایت مشتریان را دریافت کرده بود.

اساسا کارایی گواهینامه های ایزو چیست؟

ایزوها، استانداردهایی برای سیستم های مدیریتی شرکت هستند و الزاماتی را به این منظور مشخص می­ کنند. به عنوان مثال در حوزه مدیریت ریسک، ایزو ۳۱۰۰۰ خط مشی مشخصی را ترسیم و تاکید می کند که پیاده سازی نظام مدیریت ریسک در سازمان باید در همین چارچوب باشد.

حفظ یکپارچی و پیروی از یک سیستم مدیریت استاندارد که شرکت های بزرگ و مطرح جهان از آن استفاده می کنند، مزیت استانداردهای ایزو است. همه می دانیم که این استانداردها مبتنی بر نظرات خبرگانی که در موسسه جهانی استانداردسازی و کمیته های فنی آن حاضرند، طراحی شده و از این رو می توانیم مطمئن باشیم که پیاده سازی مکانیزم پیشنهادی آنها، می تواند نتایج مطلوبی را حاصل کند.

شرکت بیمه تعاون در زمینه پذیرش ریسک و مدلسازی ریسک های داخل و خارج از سازمان به دنبال این بود که یک سیستم جامع و کامل را به این منظور انتخاب کند و از این رو، سیستم ایزو ۳۱۰۰۰ برگزیده شد.

فرایند ارائه و تمدید این گواهینامه چگونه است؟

ممیزهای ایزو، میزان انطباق فرآیندها و فعالیت های سازمان را با الزامات مندرج در این استانداردها در شرکت ارزیابی و بررسی می کنند و اگر میزان انطباق مورد تایید ممیزان باشد و عدم انطباقی مشاهده نشود، این گواهینامه برای یک بازه زمانی سه ساله صادر می شود. طی این سه سال، هر سال یک ممیزی مراقبتی یا به اصطلاح Surveillance انجام می شود تا مشخص شود آیا رویه استاندارد همچنان در شرکت حاکم است یا خیر. بعد از پایان اعتبار سه ساله، ممیزی صدور مجدد گواهینامه آغاز می شود تا برای یک بازه زمانی سه ساله جدید، گواهینامه تمدید شود.

از آنجا که گواهینامه پیشین برای بیمه تعاون در سال ۱۳۹۹ صادر شده بود، امسال با ممیزی مجدد توسط ممیزان شرکت پایش و انطباق ارزیابی ایران که شریک تجاری شرکت توف اتریش در ایران است، پس از کسب امتیازهای لازم، گواهینامه ایزو ۳۱۰۰۰ شرکت تمدید شد.

آیا داشتن این گواهینامه ها بر عملکرد شرکت هم تاثیری دارد؟

طبیعی است که استفاده و پیاده سازی الزامات این استانداردها در عملیات و فعالیت های جاری شرکت، به بهبود عملکرد منتهی می شود. بهبود مستمر، یکی از الزاامات مهم همین استانداردهاست. طبق این الزام و منطبق با چرخه PDCA که برای اولین بار توسط آقای دکتر دمینگ ارایه شد، سازمان باید فعالیت ها و فرایندهای اجرایی خود را به طور مستمر بهبود دهد.

ایزو ۳۱۰۰۰ ریسک های شرکت را شناسایی، ارزیابی، پایش و مدیریت می کند. همچنین با برقراری زنجیره ارتباطی بین استانداردها در شرکت بیمه تعاون، بهبود مستمر در عملکرد حاصل می شود. رشد شاخص های عملکری شرکت بیمه تعاون هم نشان می دهد که این استانداردها بر عملیات شرکت اثر مثبت داشته است.

کدام شرکت های بیمه گواهینامه ایزو ۳۱۰۰۰ دارند؟

موضوع مدیریت ریسک در جهان و در کشور ما، بحث تازه ای است و سازمان ها کم کم به سمت آن می روند. مدل های مختلفی هم به این منظور در ادبیات موضوع  وجود دارند که یکی از آنها استاندارد ایزو ۳۱۰۰۰ است. مدل «کوزو» استاندارد دیگری است که موازی با آن حرکت می کند. برخی شرکت ها تلاش کرده اند الزامات ایزو یا کوزو را پیاده سازی کنند؛ برخی شرکت ها هم مدل های داخلی بومی سازی شده را به منظور مدیریت ریسک بنگاه یا ERM پیاده سازی کرده اند، ولی استاندارد ایزو ۳۱۰۰۰ در معدود شرکت های بیمه داخلی استفاده شده است.

به عنوان آخرین سوال، بفرمایید مهمترین ریسکی که اکنون شرکت های بیمه را تهدید می کند چیست؟

جدیدترین گزارش شرکت بیمه آلیانز آلمان درباره ریسک های بزرگ کسب و کارها نشان می دهد ریسک های مرتبط با امنیت اطلاعات رتبه اول را دارد. توقف کسب و کار ریسک دوم است و تغییرات اقلیمی و آب و هوایی نیز در جایگاه سوم ریسک هایی است که هر کسب و کاری در جهان با آن مواجه است.

شرکت های بیمه هم البته با ریسک فعالیت های بیمه گری مواجه اند. پیاده سازی یک سیستم مدیریت ریسک بر اساس استانداردها و مدل های روز دنیا، به مدیریت ریسک بیمه گری شرکت های بیمه ایرانی بسیار کمک خواهد کرد و عدم پیاده سازی یک نظام مدیریت ریسک جامع منجر به بروز مشکلاتی برای شرکت های بیمه خواهدشد. نمونه آن را در مورد حادثه آتش سوزی بیمارستان گاندی اخیرا شاهد بودیم.

ریسک وصول مطالبات هم برای شرکت های بیمه، بسیار جدی است و اهمیت آن در شرکت های بیمه بخش خصوصی بیشتر است. شرکت بیمه باید بتواند مطالبات خود را از مشتریان وصول کند، در حالی که اکنون شرکت های بیمه در این حوزه با چالش هایی رو به رو هستند.

برچسب ها :

این مطلب بدون برچسب می باشد.

منبع: امتداد نیوز

کلیدواژه: گواهینامه ایزو ۳۱۰۰۰ شرکت بیمه تعاون شرکت های بیمه مدیریت ریسک پیاده سازی فعالیت ها شرکت ها سه سال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.emtedadnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «امتداد نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۷۵۰۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چگونه می‌توان زنجیره ارزش پتروشیمی را توسعه داد؟

چالش سرمایه گذاری و تامین مالی در صنعت پتروشیمی مانع از توسعه زنجیره ارزش آن شده است اما چگونه میتوان بر این چالش فائق آمد؟

به گزارش ایسنا، علی صالح نیا، پژوهشگر ارشد صنعت نفت و پتروشیمی در یادداشتی اختصاصی برای ایسنا نوشت: هرچند تأسیس اولین مجتمع پتروشیمی در ایران به دهه ۱۳۳۰ و آغاز به کار پتروشیمی مرودشت برمی گردد؛ اما با توجه به ظرفیت ۳ میلیون تنی تولید محصولات پتروشیمی قبل از انقلاب اسلامی و ظرفیت بیش از ۹۰ میلیون تنی تولید محصولات پتروشیمی در حال حاضر میتوان گفت این صنعت یکی از مهمترین دستاوردهای انقلاب اسلامی در حوزه اقتصادی است.

با این حال علیرغم وجود زمینه‌های فراوانی همچون دسترسی به خوراک، دسترسی به بازار، دسترسی به دریا و سایر موارد مورد نیاز برای توسعه این صنعت، ظرفیت‌های خالی بسیاری پیشروی صنعت پتروشیمی ایران قرار دارد که لازم است سیاستگذاران و پژوهشگران به این موضوع توجه نمایند.

چالش ­سرمایه­‌گذاری و تامین مالی

یکی از مهم‌ترین مسائلی که باید مورد توجه پژوهشگران سیاستگذاری صنعت پتروشیمی قرار گیرد، بررسی چالش‌ها و موانعی است که بر سر راه توسعه زنجیره ارزش صنعت پتروشیمی وجود دارد. یکی از چالش‌های مهم حوزه سرمایه گذاری و تامین مالی است. موانع حوزه سرمایه گذاری و تامین مالی شامل مواردی همانند وجود پروژه‌های متعدد نیمه تمام، وجود متغیرهای اقتصادی بی‌ثبات، عدم فراگیر شدن ابزارهای مالی مناسب، عدم جذابیت طرح‌های پتروشیمی برای سرمایه گذاران، نبود سازکار قوی برای جذب سرمایه‌گذار خارجی، حضور نداشتن در عرصه بین‌الملل بازارهای جهانی برای تأمین مالی، تقسیم سود نقدی شرکت‌های پتروشیمی بین سهامداران.

از مهمترین دلایل تکمیل نشدن پروژه‌­ها و یا به تاخیر افتادن بهره­‌برداری پروژه‌­ها، مناسب نبودن فضای عمومی کسب و کار، نبودِ توانایی در تدوین و اجرای برنامه‌ها و راهبردهای مالی، نقص در بروزرسانی مطالعات اقتصادی طرح‌ها و افزایش هزینه­‌ها، عدم دسترسی به منابع مالی لازم جهت مشارکت با بخش خصوصی، کاهش توانایی اجرای طرح‌های توسعه‌ای، مشکلات تأمین منابع ارزی، نبود سیاستگذاری مالی بلندمدت، اتخاذ نکردن سیاست‌های حمایتی مالی از سوی نهاد ناظر صنعت، وضع قوانین و مقررات جدید مؤثر در سودآوری شرکت‌های پتروشیمی، نبود ثبات لازم در قوانین حوزه پتروشیمی است.

تغییر قوانین در برخورد با سرمایه گذار از جمله گذاشتن و برداشتن تخفیف خوراک نیز ریسک سرمایه گذاری در این حوزه را بالا می­برد. عدم فراگیر شدن ابزارهای مالی مناسب از دیگر موانع مورد اشاره در حوزه سرمایه گذاری و تأمین مالی است که عدم بلوغ استفاده از ابزارهای مالی مناسب در تأمین مالی از طریق بازار سرمایه، نبودِ ابزارهای مشتقه داخلی، نبودِ امکان استفاده از مشتقات مالی بین المللی در پوشش ریسک نرخ ارز، نبودِ امکان استفاده از مشتقات مالی در معامله محصولات از زیرمجموعه های این عامل هستند. گزینه‌های جایگزین سرمایه‌گذاری نیز یکی از موانع حوزه سرمایه‌گذاری در زنجیره صنعت پتروشیمی است.

راهکارهای پیشنهادی

ارتقای کیفیت زیرساخت­‌ها، توسعه سازمان­‌های مالی و افزایش سرمایه انسانی می‌­تواند زمینه مناسبی را برای جذب فناوری و دانش خارجی فراهم کند. اثرات منفی بیماری هلندی را از بین میبرد و به کشور میزبان اجازه می دهد از مزایای فناوری خارجی بهره‌مند شود. باتوجه به شرایط تحریمی کشور، مهم‌ترین نکته در جذب سرمایه‌گذار خارجی، نبود سازکار قوی برای جذب سرمایه‌گذار خارجی است که از جمله علل بوجود آمدن این مشکل فراهم نبودن بسترهای لازم برای جذب سرمایه‌گذار خارجی، نبودِ امکان همکاری‌های دولتی برای ارائه مضامین مناسب در خصوص استفاده از تسهیلات خارجی، افزایش کارمزدهای نقل و انتقال منابع، نقل و انتقال منابع توسط تراست‌ها، عدم امکان تأمین مالی خارجی، نبود ارتباط مالی مستقیم بین خریداران و فروشندگان محصولات، ضعف دانش بانکی برای تعامل با دنیا، مشکلات دریافت منابع حاصل از فروش، مشکلات انتقال منابع برای خریدهای خارجی، نبودِ رتبه‌بندی اعتباری شرکت‌ها، عدم وجود مشوق‌های لازم جهت جذب سرمایه‌گذاری به خصوص صنایع پایین دستی، عدم استفاده از سود انباشته شرکت‌ها در طرح‌های توسعه مجتمع‌های پتروشیمی پایه ای است.

اطمینان از وفای به تعهدات بین شرکت‌­ها در فضای اقتصادی، برای توسعه و افزایش تعاملات تجاری در هر صنعتی از جمله صنعت پتروشیمی امری ضروری است. این اطمینان توسط مؤسسات رتبه بندی اعتباری که به تعیین رتبه اعتباری شرکت ها و ابزارهای مالی مختلف توجه میکنند صورت میگیرد. همچنین امکان انتشار اوراق بین المللی به سایر کشورها در تأمین مالی پروژه‌های پتروشیمی برای کشور وجود ندارد.

یکی دیگر از محل های تأمین مالی طرح‌های توسعه پتروشیمی، سود انباشته شرکت­‌ها است. از عوامل ایجاد ریسک نقدینگی تقسیم حداکثری سود سالیانه شرکت‌های پتروشیمی در مجامع، نبود منابع مالی داخلی و سرمایه گذاری‌های خارجی برای طرح‌های توسعه این صنعت نام برده میشود. عمده ریسک نقدینگی در صنعت پتروشیمی مربوط به مسائل توسعه­‌ای و انجام پروژه‌های جدید است؛ زیرا با توجه به فروش و درآمدهای زیاد این شرکت‌ها، در عملیات معمول خود با ریسک نقدینگی مواجه نیستند؛ اما وجود این ریسک برای امور توسعه‌ای و نوآوری در محصولات حائز اهمیت است.

جمع بندی

به طور خلاصه  چالش ها و راهکارهای پیشنهادی  توسعه زنجیره ارزش پتروشیمی به صورت زیر مطرح می‌شود:

در حوزه سرمایه گذاری و تامین مالی، وجود پروژه‌های نیمه‌تمام، متغیرهای اقتصادی بی‌ثبات، عدم وجود ابزارهای مالی مناسب، عدم جذابیت طرح‌های پتروشیمی برای سرمایه‌گذاران و... به عنوان چالش تعریف می شوند که متناسب با چالش­‌های فوق الذکر راهکارهایی پیشنهاد می شود همچون استفاده از منابع داخلی (بازار سرمایه، صندوق توسعه ملی)، جذب سرمایه خارجی از طریق دیپلماسی اقتصادی... برای حوزه سرمایه گذاری و تامین مالی.

انتهای پیام